SAÇMALAMALARRR....

Ne bilmem gerekir ya da ne söylemem gerekir bilmiyorum! Sıkıntılarımda ( dikkatinizi çekerim mutsuzluk değil) bundan dolayı zaten.
Sanırım yaşamım boyunca biraz kararsız olacağım. Bu beni bir yandan rahatsız ederken bir yandan da kendimi fişekleyip, “ yürü ya kulum “ demek için iyi bir yol aslında.
Oturup size saatlerce kafamdakileri yazabilirim. Ama nedendir ki bilinmmez, üç senedir ne elime kağıt ne de kalem alıyorum yazı yazmak için. Kendimi depresif hissetmekten korkuyorum belkide. Eskiden aşık olarak yaptığım yazı yazmayı, hikayeler tasarlamayı uzundur bırakmış vaziyetteyim.
Biraz da bu senenin paniğiyle karasızlaşmış durumdayım sanırım. Okul bitsin deyip sonra da “ Tanrım ne olacak okul bitince, nerede olmak istiyorum ki ben?!!!! “ cümlelerini sarfetmekten başka yaptığım tek şey sürekli değişen gelecek planlarım... Ama bu da mutsuzluk değil ki !!!!
Hangi zamanda anlayıp da içim rahata erecek bunu da kestiremiyorum. Bu yüzden de kendime hadi demekten ve bişeyler denemekten başka birşey yapmayacağım. Bu da farklı bir heyecan benim hayatımda.
Her işte başarılı olabilme ihtimalimin yüksekliğinden mi bu rahatlık beni bırakmıyor acaba?? Bilen biri bana da söylesin, beni de çözsün isterim..
Mutluluk zaten benim içimde... Ne olduğuyla, ne olacağıyla ilgili bişey değil ki. Ben varım mutluluk da benim içimde kısacası. Bence saçma olan bunu bişeye bağlamak olan. Seçimi yap, zaten seçimlerinden mutlu olmalısın. Senin seçimin değil mi o? Sen mutlu olmak için seçmedin mi ki onları?? Pişma olma, olucaksan da başa sar, tekrar dene! Mutsuzluk niye? Yok ki öyle bişey...